Indonesie: ouderen-problematiek ? Integendeel (8 febr. 2020)

Kakek (opa) met kleinzoon

In de meeste culturen buiten Europa en de VS hebben kinderen en oude mensen een bevoorrechte positie.
Oudere mannen vormen bv. de Raad van Ouden, zij beslechten geschillen, zijn adviseurs van de gemeenschap, weten van de geschiedenis, genieten een gerespecteerde positie.
Jongeren luisteren naar de raad van de ouderen. De ouderen wonen bij de familie. Dat ouderen door de kinderen worden afgedankt, is in die culturen volstrekt ondenkbaar.
Kinderen zijn onmisbaar in die culturen. Ze zullen later voor de ouders zorgen, zij zullen later de overledenen herdenken, ze helpen mee met het werk, dat gedaan moet worden.

Op Java is dit niet anders. Oude mensen genieten veel respect. In nederland ben ik met mijn 71 jaren nog geen oude man, op Java ben ik dat wel. Dagelijks ervaar ik, hoe ik als “oude man” gerespecteerd word. Als ik met de brommer onderweg ben, en om welke reden dan ook even hulp nodig heb, dan hoef ik maar een van de jongemannen, die er altijd zijn, even te wenken en ik word uiterst vriendelijk geholpen. Desnoods brengen ze mij naar huis. Mijn gezin staat altijd voor mij klaar.
Dat mij iets negatiefs zou kunnen overkomen (bv. beroving), is ondenkbaar. Ik voel mij altijd 100% veilig, ook als het donker is.

Ouderen op Java, die niet meer zelfstandig kunnen wonen, trekken in bij een van hun kinderen of kleinkinderen. Daar worden ze geheel verzorgd. Bij een overlijden van een ouder, zijn het in de eerste plaats de kinderen, die voor de begrafenis zorgen, samen met andere familieleden en buurtgenoten.
Ik blijf het aandoenlijk vinden, hoe de “nenek’s” (oma) en de “kakek’s” (opa) hier bij hun kinderen wonen. Al naar hun mogelijkheden helpen de nenek’s mee in het huishouden of passen op de kinderen; de kakek’s, eveneens al naar gelang hun mogelijkheden, werken nog wat op de sawah of in de tuin. Zij, die echt niet meer tot werken in staat zijn, zitten op de veranda of doen hun dutje.
Om eten hoeven ze zich niet druk te maken, er wordt voor hen gekookt.
Het is volstrekt vanzelfsprekend, dat ouderen intrekken bij hun (klein)kinderen; als ik het over een bejaardentehuis heb, is men verontwaardigd, zo ga je niet om met je ouders.
Ouders zorgen voor hun kinderen, vaak nog tot na het huwelijk van hun kind. Omgekeerd zorgen de kinderen voor hun ouders, als de ouders niet meer alleen kunnen wonen.

In het beschaafde nederland zijn ouderen een probleemgroep; voor de economie ware het beter als ze er niet waren; de ouderen vormen een grote kostenpost voor de overheid. Er komen steeds meer ouderen, ouderen moeten daarom langer zelfstandig wonen, er moet meer mantelzorg komen, meer (gespecialiseerde) hulp aan huis en meer. Veel ouderen voelen zich niet veilig, ook thuis niet.
Je kunt kinderen moeilijk opzadelen met probleem-mensen, “druk, druk, druk” is het motto van deze tijd, tijd voor ouderen is verspilde tijd.
Kinderen hebben in nederland in feite geen betekenis voor de ouders, als deze oud zijn. Kinderen zijn niet nodig voor de herdenking van onder meer de ouders als deze zijn overleden, zij zorgen niet voor hun ouders als deze oud zijn, en helpen de ouders niet met het werk, dat gedaan moet worden. Zodra de kinderen het huis uit zijn, is het afwachten, of de kinderen hun ouders nog zien en hoe vaak, omdat de kinderen geheel hun eigen weg gaan; oudere ouders zijn een lastige bijzaak voor de druk bezette kinderen.
Kortom, alom in nederland wordt geproken over het ouderen-probleem, dat de komende decennia alleen maar groter wordt.
Op Java is er geen ouderen-probleem; oude mensen zijn een gerespecteerde bevolkingsgroep; ouderen staan in aanzien.
Ik heb al meermalen geschreven over het grote respect, dat de kinderen hun moeder betonen; het wassen van de voeten van de moeder is bijna de hoogste vorm van respect voor de moeder. De moeder heeft het kind 9 maanden gedragen en jarenlang verzorgd en opgevoed; dit vergeten de kinderen op Java niet. Kinderen op Java hebben een uitzonderlijke relatie met hun moeder. De moeder wordt niet afgeserveerd, als de kinderen eenmaal volwassen zijn. Uiteraard komt de moeder (en de vader) later bij de kinderen wonen.

Menigeen op Java beschouwt de manier, waarop met oude mensen in nederland wordt omgesprongen, als schending van mensenrechten, daar komt het althans op neer.

Op jonge leeftijd leren de kinderen al hun moeder te respecteren; in deze video leren zij de voeten van de moeder te wassen als eerbetoon. Menige moeder moet een traan laten.