Een nieuwe warung, nog niet in gebruik. Materiaal is bamboe en hout. Deze warung zal “es degan” gaan verkopen, klappermelk in allerlei soorten en smaken.
De economie in Indonesie draait goed. Er is een jaarlijkse economische groei van ruim 5%, ondanks de problemen in de wereld zoals de verhouding USA-China en de Brexitproblemen. De rupiah staat nu op rp.15.500 voor 1 euro; dit was enige maanden geleden nog rp.16.500 en een jaar geleden rp. 17.000. Tot nog toe is de rupiah redelijk stabiel. De minister van financien van Indonesie is mevr. Sri Mulyani, een uitermate deskundig minister. Zij was in het verleden ook al minister van financien, en werd daarna enige jaren een van de directeuren van de Wereldbank.
Dat het goed gaat met de economie, is ook in de desa te merken, ik schreef er in het verleden al over. Er is veel bouw-activiteit in de desa. In mijn buurt zijn minstens 2 nieuwe warungen gebouwd, huizen zijn/worden gerenoveerd, en vlak bij mijn huis wordt een terrein langs de weg opgevuld en geegaliseerd voor een hout-verwerkingsfabriek (laagbouw).
Al deze activiteiten kosten de desa-bewoners geld; blijkbaar is dat er en was er in het verleden minder te besteden. Ik heb geen enkel zicht op de financiele situatie van de desa-bewoners (inkomen, geld lenen etc.). Hier wordt niet over gesproken.
De lonen van bijvoorbeeld de tukangen in de bouw zijn fors gestegen. Een paar jaar geleden nog rp 50.000 per dag, nu 85.000 per dag. Als de opdrachtgever de tukangen van maaltijden voorziet, is het loon rp 75.000 per dag.
Links van de weg Gambirono-Balung (die vrijwel langs mijn huis gaat) is een riviertje; tussen dat riviertje en de weg is plm 10-15 meter land, dat van niemand is (dus van de overheid). Op dat strook land staan vele huisjes en een enkele warung. In feite staan ze daar illegaal; mocht de overheid dat strook land nodig hebben (voor bv. wegverbreding), dan moeten die huisjes worden afgebroken; schadevergoeding is er niet bij. Dit soort illegale bouw komt veel voor.
Rechts van de weg staan de woningen wel legaal.
Overigens zijn voor de (ver)bouw van een huis of warung geen vergunningen nodig; je kunt gewoon gaan bouwen. Voor grotere bouwwerken is wel een vergunning nodig, zoals een mini-market.
Hieronder enige foto’s met toelichting op de bouw-activiteiten.
In het centrum van de desa is deze woning gerenoveerd en vergroot; er komt een winkel in. Een deel van de buitenmuren en het dak zijn niet vervangen, wel gerenoveerd. De gehele voorkant is nieuw. Er werken 5 tukangen aan dit project.
————————–
Vlakbij mijn huis wordt deze warung gebouwd. Bouw materiaal is bamboe en hout. Deze warung staat daar in feite illegaal (zie mijn verslag hierboven)
—————————–
In het centrum van de desa wordt een geheel nieuwe toko gebouwd; grondoppervlakte 10 m2. Er werken 3 tukangen en 2 koelies. Op dit moment is men bezig met de betonnen palen; de muren worden gemaakt van “batako” (grote bakstenen); die moet je 2 maanden vantevoren bestellen, omdat ze met de hand gemaakt worden. Vergunning voor de bouw van de toko is niet nodig.
———————————
Een niet afgebouwd huis. Waarschijnlijk is er geen geld meer. Later, als er weer geld is, gaat men verder met de bouw. Dit gebeurt vaak. Voor de muren worden rode bakstenen gebruikt. Voor het dak kunnen hout en dakpannen worden gebruikt, maar in plaats van hout, worden ook vaak bamboe-palen gebruikt, en in plaats van dakpannen asbest-platen.
——————————-
Vlakbij mijn huis, aan de weg Gambirono-Balung, word een terrein opgevuld en geegaliseerd; er komt daar een houtverwerkingsfabriek (laagbouw).