In Indonesie hebben schoolgaande kinderen altijd een uniform aan. Verder moeten zij gepoetste schoenen aan hebben, en een goed verzorgd kapsel en schone handen hebben. Het schooluniform geldt tot en met de middelbare school.
Voor veel kinderen is het lopen met schoenen aan onplezierig; buiten schooltijd lopen zij op teenslippers en vaak op blote voeten. Als kinderen, vooral van de lagere school, na schooltijd naar huis gaan, is het eerste wat ze doen, de schoenen uittrekken.
De kleuren van het schooluniform verschillen per klas. Gaan de kinderen over naar een hogere klas, dan wordt het uniform weggegeven of verkocht.
Het schooluniform staat niet ter discussie; in nederland trekt men naar school aan wat men wil (“ik wil mezelf zijn”), in Indonesie gaat men niet naar school om zichzelf te zijn, maar om iets te leren.
Oost Java Info 
Ik vond het erg leuk om op straat de schoolgaande jeugd in hun uniform te zien, ook omdat wij dit niet kennen. Ik heb met verschillende ‘kinderen’ gesproken, maar ze willen niet alleen hun schoenen snel uittrekken als ze thuis zijn, maar ook het uniform. Het wordt toch als een verplichting gezien.
LikeLike
Inderdaad vinden ze het uniform niet altijd even prettig. Maar van de kant van de school wordt er erg op toegezien, dat uniform, schoenen, kapsel en de handen in orde zijn.
LikeLike
Paul, in Nederland gaan kinderen, naast dat ze zichzelf willen zijn,ook naar school om iets te leren hoor. Ook als is de motivatie misschien iets minder.
Het lijkt me sterk dat Indonesische kinderen
altijd gemotiveerd zijn. Groet, Ineke
LikeLike
Mijn opmerking over jezelf zijn is misschien wat kort door de bocht, maar ik heb wat tegen het ongebreidelde jezelf zijn; voorbeeld: blote toeristen in tempels op Bali, een belediging voor de hindu’s (zelfs voor de moslims), maar dat moet de balinees maar slikken, want men moet zichzelf zijn ! Het wemelt van de incidenten op Bali, vanwege dat totaal gebrek aan respect voor de lokale cultuur. Jezelf zijn gaat blijkbaar boven alles.
LikeLike