Toko van buurvrouw (9 dec. 2018)

5 Jaar geleden had mijn buurvrouw, Ibu Karsi, voor haar huis een kleine warung; deze was gemaakt van bamboe, er was alleen een dak op bamboe-palen en een bankje om op te zitten. Ze verkocht daar allerlei soorten frisdrankjes en koffie.
Ongeveer 3 jaar geleden werd deze bamboe-warung vervangen door een klein stenen gebouwtje dat een toko werd met een beperkt assortissement.
Ongeveer 2 jaar geleden werd het kleine tokootje vergroot; het meet nu 2×2 meter. De toko heeft een verrassend ruim aanbod van artikelen. Frisdranken, diverse soorten koffie (in zakjes), allerlei soorten zeep, shampoo, cremes voor de huid, vele soorten kruiden, alles om kleren te wassen, water in flessen en gallons (= 20 liter), frituurolie, veel soorten snoep en koekjes voor de jeugd, plastic zakjes en doosjes in diverse maten, diverse soorten chips, pennen, schriften en pakpapier, vele merken sigaretten, suiker, bloem, zout, peper, ketjap, tomatensaus en nog veel meer.
Het is mij niet duidelijk, hoe haar verdiensten / inkomsten zijn. Op een pakje sigaretten van rp 14.000 verdient zij rp 500. Op goedkopere produkten verdient ze tussen de rp 100 en 500 per stuk.
De man van Ibu Karsi, Pa De, heeft zijn eigen baan. Hij maakt elke dag kroepoek klaar, die hij in zakjes verkoopt aan een aantal afnemers (warungen). In de loop van de middag frituurt hij de kroepoek in een schuurtje achter zijn huis en begin van de avond worden plastic zakjes/zakken gevuld. De volgende ochtend vroeg brengt hij de zakken naar zijn afnemers.
Veel ibu’s hebben een warung of toko bij huis om wat extra geld te verdienen. Maar de toko van Ibu Karsi is wel een van de grotere bij mij in de buurt.
Ibu Karsi heeft geen last van de overheid. Zij hoeft geen belasting te betalen over haar inkomsten. Bij de bouw van de toko waren er geen bestemmingsplannen of wat dan ook; zij kon gewoon een toko bouwen.