Baby’s verblijven vele uren per dag in de selendang. Als moeder boodschappen gaat doen, gaat de baby mee in de selendang; als de ouders op bezoek gaan, gaat de baby mee in de selendang. Maar ook bij huis wordt de baby veel “gendong” (gewiegd) in de selendang.
De selendang wordt algemeen gebruikt. Ook vaders ziet men ermee, vooral aan het einde van de middag bij het maken van een ommetje.
De info van deze alinea is van WIKI: Een slendang of draagdoek is een doek, waarmee een ouder een baby of peuter op zijn lichaam kan binden en zo kan dragen.
De doek is ongeveer 2 meter lang en 1 meter breed, en van dunne, stevige stof gemaakt. Hij wordt over de ene schouder en onder de andere arm door geknoopt, waarbij de baby als in een soort hangmat tegen de borst ligt.
Met enige oefening kan de baby in de slendang worden gevoed. Doordat de baby in de slendang dicht bij de moeder wordt gedragen, produceert zij meer prolactine, een hormoon dat de melkproductie reguleert. Ook wordt het voor de moeder makkelijker te constateren wanneer de baby wil drinken.
De selendang is ook een traditioneel kledingstuk voor mannen en vrouwen. Het is een, meestal gebatikte, doek die over de schouder wordt gedragen.
Hieronder een demonstratie hoe de selendang te gebruiken bij baby’s.