Drukte bij Gilimanuk voor de oversteek naar Java
Inmiddels verblijf ik nog steeds in Ubud op Bali. Aanstaande maandag vlieg ik naar Surabaya en dinsdag 5 july ga ik met de trein van Surabaya naar Tanggul.
Woensdag 6 July is het Lebaran, het Suikerfeest. Het vasten zit er dan op na 1 maand vasten.
Dinsdagavond na Maghrib (18.00 uur) begint de woensdag al, en mag dus ook al gegeten worden. De dag begint hier met de avond van tevoren.
Van dinsdagavond tot woensdagochtend, Subuh (het ochtendgebed) klinken vanuit alle moskeeen de gehele nacht door gebeden.
’s Avonds is er een grote optocht door de desa, met toortsen, vuurwerk en de onvermijdelijke harde muziek en zeer veel jeugd.
Woensdagochtend om 6.00 uur gaan we naar de moskee, en dan gaat het pas echt los met Lebaran. Iedereen gaat bij iedereen op bezoek; een drukte van belang. Dit duurt ongeveer een week of iets langer.
Het openbare leven ligt grotendeels plat. De Indomarets en de Alfamarets zijn gelukkig wel open.
Het “mudik” oftewel “pulang kampung” is al volop bezig. Miljoenen mensen zijn onderweg naar hun geboortedorp; treinen, boten en vliegtuigen zijn allemaaal vol. Het heeft nu geen zin meer, om kaartjes te kopen.
Langs de grote doorgaande wegen zijn om de zoveel kilometer politieposten, EHBO-posten, mobiele garages en meer.
Voor de oversteek van Bali naar Java zijn extra boten ingezet.
Grote bedrijven stellen vele bussen beschikbaar, waar gratis mee gereisd kan worden. Ook de spoorwegen hebben gratis kaartjes beschikbaar. Op die manier kunnen ook de armen makkelijker naar hun geboortedorp.
Lebaran is een enorm feest, een feest van een dergelijke omvang kennen we in Nederland niet.
Indrukwekkend! De volksverhuizing en de medewerking van bedrijven en overheid om ook echt iedereen naar zijn/haar dorp te helpen. Wat een service, geweldig.
LikeLike
En dan te bedenken, dat velen slechts 1 per jaar met Lebaran naar “huis” gaan, om dat ze ver weg werken (Kalimantan, Singapore, Taiwan en meer). Gezin blijft dan alleen thuis achter.
LikeLike