Desa-kapper
Ik heb al meermalen verteld over de uiterst eenvoudige dagelijkse kost hier in de desa. Niks geen rijsttafels, restaurants en meer. Hieronder een foto van de maaltijd van vanmiddag. Alleen de onvermijdelijke kroepoek staat niet op de foto. Vlees komt zelden “op tafel”, wel zo nu en dan een klein visje, lijkt op een sardientje. Rijst is er altijd; zonder rijst gaat men zich al snel slap voelen en hongerig, na een paar uur al.
Men eet wanneer het uitkomt of wanneer men honger heeft. Gezamenlijk eten als gezin is er niet bij. Degene, die eet, gaat meestal met de rug naar de mensen toe zitten; een eter laat men hier met rust. Dus geen tafelgesprekken. Degene, die gaat eten, zegt ook steeds tegen de aanwezigen: “saya makan dulu, ya” (ik ga nu eten).
Op de tweede foto mijn kapper in de desa. Wederom geen salons of luxere zaken in mijn desa. De kapper doet zijn werk goed; een knipbeurt kost rp 5000 (bijna 40 euro-cent). Creme’s, zalfjes, en geurtjes ontbreken. Met een oude spons wordt de nek schoongemaakt na het knippen. Er zijn 2 kappers in mijn desa. Voor een luxe beurt kan men terecht in de stad Jember, daar zijn wel salons.
Al met al een nogal “basic” bestaan in de desa. Ik heb daar geen problemen mee, omdat er veel tegenover staat; in het bijzonder opgenomen te zijn in de desa-gemeenschap. Geen vereenzaming of gebrek aan hulp, als het nodig is.
Eenvoudige desa-maaltijd
Oost Java Info 