Korruptie (okt. 2015)

Demonstratie tegen corruptie

Regelmatig worden hoge ambtenaren, politici en mensen uit de zakenwereld opgepakt op verdenking van korruptie. Deze zaken krijgen veel aandacht in de pers (kranten en TV). Er kunnen forse straffen opgelegd worden, tot meer dan 10 jaar.
De arrestaties gaan meestal gepaard met veel vertoon. Omringd door familieleden en vrienden verschijnen de verdachten breedlachend bij het gebouw van de KPK, waar de pers in zeer ruime mate aanwezig is. Tijd voor de verdachte om de pers te woord te staan, is er natuurlijk. En uiteraard wordt de onschuld dan breed uitgemeten. Ik vind dit walgelijke vertoningen, maar het hoort erbij.
Zelfs rechters worden gearresteerd op verdenking van korruptie en later veroordeeld. Vorig jaar is een rechter van het Constitutionele Hof van Indonesie, Akil Mochtar, tot levenslang veroordeeld. Mochtar werd schuldig bevonden aan het aannemen van bijna 2,5 miljoen euro aan steekpenningen voor uitspraken in geschillen over de uitslag van verkiezingen. Tijdens het proces kwam aan het licht dat Mochtar zich in zeker tien verkiezingszaken had laten omkopen.
Er is strijd tegen korruptie in Indonesie. Belangrijk orgaan in de bestrijding ervan is de KPK, de nationale anti-korruptie bestrijdingsorganisatie.
Wat merk ik in het dagelijks leven van korruptie ? Wel, helemaal niets. Ik moet hierbij wel opmerken, dat ik mij niet in de top van het land beweeg, maar dat ik een gewone burger ben.
In grotere winkels zijn vaste prijzen, en ook in de vele Indomaret en Alfamaret mini-supermarkten gelden vaste prijzen. Bij benzinepompen worden net als in Nederland de liters en het bedrag op een display weergegeven.
De grote banken (BCA, Mandiri, CIMB, BRI bv.) zijn ook te vertrouwen, evenals het internet-banking, dat zij aanbieden. Wel is voor een kleine verandering in je bank-account een hele procedure nodig, met controle van  paspoort, identiteitsbewijs en meer.
Op de markt en in kleine toko’s is er natuurlijk het afdingen, dat verder met korruptie niets te maken heeft. Maar bij het afdingen gaat het om marginale bedragen.
Een buurman heeft laatst een stuk land gekocht van een particulier. De koop gebeurde via het desa-bestuur. Daar is niets aan de strijkstok blijven hangen.
Korruptie komt vooral kijken bij geschillen, het toekennen / verkrijgen van vergunningen, de snelheid van procedures, “bonussen” voor bewezen diensten enz.