De foto hierboven van een te zwaar beladen vrachtwagen, heb ik vanochtend gemaakt. Dit soort overbeladen vrachtwagens kom je in het verkeer vaak tegen. Vaak vallen deze vrachtwagens in een bocht ook om. Ik heb een tijdje achter deze vrachtwagen gereden en hield mijn hart vast bij bochten; het scheelde niet veel.
Een veel voorkomend soort ongeval: motor onder een auto
In de meeste reisgidsen wordt gewaarschuwd voor het zelf rijden met een motor of een auto in Indonesie. Geheel terecht.
Bij een ongeluk heeft U als buitenlander een groot probleem, ook al is het ongeval helemaal niet aan U te wijten. Afhankelijk van de ernst van het ongeval, het gaat U in ieder geval geld kosten. De meeste indonesiers hebben geen verzekering.
Verreweg de meeste ongevallen vinden plaats met motoren; daarbij valt ongeveer 80 % van de dodelijke slachtoffers in het verkeer.
In nederland is er uitgebreide wetgeving en regelgeving voor weggebruikers. Er wordt streng toegezien op de handhaving van de verkeersregels. Het is absoluut zaak, je te houden aan de regels.
In Indonesie bestaat ook wetgeving en regelgeving voor weggebruikers. Echter, de dagelijkse gang van zaken in het verkeer loopt helemaal niet paralel met de regelgeving.
Het verkeer lijkt chaotisch, doch is minder chaotisch als je eenmaal gewend bent aan het verkeer van alle dag.
Het grootste probleem voor weggebruikers in indonesie is, dat je nergens op kunt anticiperen: wie heeft voorrang ? – is er niet, hij moet mij toch voorrang geven – is er niet, opletten als je vanaf een zijweg de grote weg oprijdt – is er niet, inhaalverboden werken niet etc.
Je moet constant op je hoede zijn en werkelijk met alles rekening houden. Er kan plots een motor op jouw weghelft jou tegemoetkomen, zonder vaart te verminderen rijdt men de grote weg op en zo meer. Er is voor de weggebruiker, die te maken heeft met een ongeluk, geen excuus: hij zag mij toch? Of: hij reed veel te hard.
Over het algemeen rijden de auto’s voorzichtig. Het gevaar op de weg zijn vooral de zeer hard rijdende bussen en de vele motoren, die zigzaggend tussen de auto’s en (zeer) snel rijden.
De laatste jaren rijd ik geen auto meer, en gebruik ik de motor voor de regio. Het risico, dat er iets gebeurt, is mij te groot, onder meer vanwege alle toestanden, die een ongeluk met zich mee brengt.
Maar ik schrik tegenwoordig nergens meer van, alle onverwachte gebeurtenissen op de weg heb ik inmiddels meegemaakt en ben erop voorbereid als ik met de motor op stap ga.
Bij ongelukken met alleen blikschade of lichtgewonden, wordt de politie meestal niet ingeschakeld.
Bij ernstige ongelukken met (dodelijke) slachtoffers komt de politie wel.
Het grootste gevaar op de weg zijn de vele motoren, die zich aan geen enkele regel houden en die volstrekt onberekenbaar rijden.
Een paar verkeersregels:
* voor een rood stoplicht stoppen de meesten; het rode licht is echter geen garantie, dat er niemand door rood rijdt.
* in Indonesie rijdt men links; dat doen de meesten, maar ook hier kan het anders lopen.
* er zijn regels voor inhalen, maar dat is slechts theorie.
* er zijn regels voor voorrang, maar daar houdt niemand zich aan.
* maximum snelheid: er zijn borden, die een max. snelheid aangeven, maar ook dit is theorie.
* voldoende afstand bewaren gebeurt niet, er wordt veel “gekleefd”.
Het grootste gevaar op de weg zijn, zoals gezegd,de vele motoren, die zich aan geen enkele regel houden en die volstrekt onberekenbaar rijden. Bij 80 % van de verkeersongevallen zijn motoren betrokken.
Op Java waren de afgelopen week 15-20 miljoen mensen onderweg naar hun thuis-desa, om daar Lebaran te vieren met familie. Tot dit jaar waren er steeds zeer veel ongelukken, en dodelijke slachtoffers in het verkeer. Het Lebaran-verkeer was vaak dramatisch.
Dit jaar zijn veel 4-baans snelwegen in gebruik genomen; alle grote steden op Java zijn nu met elkaar verbonden door 4-baans snelwegen.
Door het in gebruik nemen van deze 4-baans wegen is het “Lebaran-verkeer” buitengewoon goed verlopen; het aantal ongevallen is met 80 % gedaald vergeleken met de afgelopen jaren. Ook het aantal dodelijke slachtoffers is fors gedaald. Het aantal files op de weg was minimaal.
Het aantal binnenlandse vluchten is fors gedaald, vanwege de hoge prijzen van de vluchten. De regering is bezig om de prijzen voor binnenlandse vluchten omlaag te krijgen.
Maar het zeer goed verlopen Lebaran-verkeer is spectaculair.
Het is jammer, dat in Nederland geen aandacht is voor wat er in Indonesie momenteel gaande is: nationale ziektekosten-verzekering voor iedereen, aanleg spoorwegnet op Sulawesi, aanleg tientallen airports in heel Indonesie, aanleg Trans-Sumatera snelweg (2500 km.), kosten onderwijs drastisch omlaag voor ouders met kinderen etc. etc.
Nederland is slechts geinteresseerd in de vraag, of het aantal hoofddoekjes al dan niet afneemt; een buitengewoon dankbaar onderwerp om over te schrijven: de schrijver krijgt aandacht, komt in praatprogramma’s, en sociale media etc. Bijna alles, wat deze would-be desdundigen schrijven over Indonesie, is volslagen onzin en dient slechts 1 doel: in de aandacht komen van de media voor een goede carriere. Deze schrijvers zijn ook in het geheel niet geinteresseerd in Indonesie, ze zijn alleen geinteresseerd in veel aandacht krijgen en dat lukt velen goed met het schrijven van onzin.
Gelukkig is nederland voor Indonesie slechts een zandkorrel; onder meer China, Japan en Korea zijn de partners van Indonesie, waar het gaat om het bouwen aan de toekomst van Indonesie. Indonesie heeft nederland helemaal niet nodig. Zo liggen de feiten.
Oost Java Info 