Achter de groene muur ligt mijn desa
Inmiddels is de lock down verlengd tot 9 augustus.
Ik heb niet veel te vertellen over mijn leven in de desa. Ik ben het grootste deel van de dag thuis; alleen in de vroege ochtend ga ik even naar de pasar, waar het veel rustiger is dan gewoonlijk. Zo nu en dan moet ik ook even naar de Indomaret 5 km. verderop. In alle gevallen, dat ik mijn huis verlaat, gebruik ik het mondmasker en en neem ik spray mee. Als ik weer thuis ben, spray ik opnieuw.
Zo nu en dan maak ik een ritje op de brommer, uiteraard alleen, maar even aanwippen bij een warung is er niet bij.
Het is buitengewoon stil in de desa; veel toko’s zijn gesloten.
Opvallend zijn de vele sterfgevallen de laatste tijd. Ik maakte er al eerder melding van. Tijdens het droge (en koude) seizoen zijn sowieso al veel mensen ziek. Hoeveel van de sterfgevallen corona betreft, is niet duidelijk, maar dat corona ook in mijn desa slachtoffers maakt, is wel duidelijk.
Al mijn buren zijn ziek, dus ik kom daar niet in de buurt.
Een lang weekeinde naar mijn hotel in Jember-stad heeft geen zin; alle winkelcentra zijn gesloten en er is veel controle door de politie; er is niets te doen in Jember-stad.
Al met al een erg saai bestaan momenteel, maar het is niet anders. Internet is nu een zegen, ik heb in ieder geval contact met de buitenwereld.