Er wordt nog steeds veel gevliegerd in de avonduren
Ik heb al meermalen verslag gedaan van mijn leven in de desa onder corona.
Er is inmiddels eigenlijk niets veranderd. De pasar is elke dag open, en ook alle toko’s en warungen in de desa zijn gewoon open.
Er worden mond-maskers gedragen, maar niet massaal.
Tot nu zijn er in mijn desa geen corona-besmettingsgevallen geweest. Dat zal eraan bijdragen, dat men het niet zo nauw neemt met de mond-maskers.
Ik doe gewoon mijn boodschappen op de markt, en in de kleine supermarkten, zoals Indomaret en Alfamaret. Op mijn motor kan ik overal komen.
Verder ben ik veel thuis.
Na het avondgebed rond 18.00 uur wordt er nog steeds veel gevliegerd. Prachtig gezicht al die vliegers met verlichting in de lucht.
Een dagje uit is er nog steeds niet bij, want alle toeristische plekken zijn nog steeds gesloten.
De treinen hebben nog steeds een aangepast schema, evenals de afstands-bussen.
De buitenwereld is ver weg van de desa. Gesprekken over wat er landelijk en in de wereld gebeurt, vinden niet plaats. Het leven in de desa laat zich niet van de wijs brengen door ontwikkelingen elders.
Ook ligt het niet in de aard van de Javaan om te spreken over problemen.
Zo heb ik in de desa nog niemand gehoord over de onrust in Europa naar aanleiding van de jongste aanslagen in Parijs en Wenen.
Door internet kan ik gelukkig op de hoogte blijven van wat zich afspeelt in de wereld.