Soekarno roept de onafhankelijkheid uit
Morgen is het 17 augustus, de Bevrijdingsdag van Indonesie.
De onafhankelijkheid van Indonesie werd door Soekarno uitgeroepen op 17 augustus 1945, maar is door Nederland toendertijd niet erkend; het gevolg was een oorlog, die 4 jaar duurde. Onder druk van de Verenigde Naties droeg Nederland op 27 december 1949 de souvereiniteit over.
De 4-jarige oorlog tegen de “nationalisten” onder leiding van Soekarno werd de “Politionele Acties” genoemd. Het had echter niets van doen met politie, maar het was een komplete oorlog. Er werden in totaal ongeveer 95.000 Nederlandse dienstplichtigen naar Indonesië gestuurd in het kader van de Politionele Acties.
De laatste jaren wordt aandacht besteed aan buitensporig geweld begaan door nederlanders in Indonesië. Berucht is de affaire-Westerling; andere beruchte zaken zijn de Bondowoso-affaire, de Pakisadji-affaire en de Gendang-affaire.
Op dit moment loopt er een groot internationaal onderzoek naar de dekolonisatie van Nederlands-Indië; de verwachting is, dat dit onderzoek eind 2021 klaar is.
De nederlandse aanwezigheid in de indonesische archipel sinds de 16e eeuw kenmerkt zich door een aaneenschakeling van oorlogen, een verdeel-en-heers politiek ten opzichte van de vele koninkrijken in de archipel, ontbinding en/of verdeling van sultanaten en een meedogenloze economische uitbuiting van de volkeren in de archipel. De nederlandse aanwezigheid in de archipel had slechts 1 doel: zo veel mogelijk verdienen; als dat ten koste ging van de lokale bevolking in de archipel (en dat gebeurde veel), was dat geen enkel probleem. Het belang van de lokale bevolking bestond niet.
De mensen van de lokale volkeren in de archipel werden uitsluitend gebruikt om zoveel mogelijk inkomen voor de nederlanders te genereren; een andere betekenis hadden zij niet.
– Voor historische feiten, kenmerkend voor de nederlandse bezetting van de archipel door de eeuwen heen, klik hier
De door Soekarno voorgelezen onafhankelijkheidsverklaring