
Inmiddels ben ik sinds vandaag ook actief op Instagram. Instagram wordt een aanvulling op dit blog.
Na een uurtje ploeteren heb ik de eerste foto’s al kunnen plaatsen.
Instagram: @oostjavainfo

Inmiddels ben ik sinds vandaag ook actief op Instagram. Instagram wordt een aanvulling op dit blog.
Na een uurtje ploeteren heb ik de eerste foto’s al kunnen plaatsen.
Instagram: @oostjavainfo
Voor de onderstaande gebeurtenissen is al dagenlang erg veel belangstelling van de landelijke pers en de TV. Op TV komen allerlei deskundigen aan het woord, die onder meer de achtergronden van dit fenomeen belichten.
– Op 10 januari 2020 heeft in Purworejo op midden Java het koninkrijk “Keraton Agung Sejagat” de landelijke aandacht getrokken vanwege video’s op de sociale media van een ceremonie. De “Keraton Agung Sejagat” was sedert de oprichting in 2018 onopgemerkt gebleven.
Een filmpje over de koning, dat viraal ging
Het koninkrijk “Keraton Agung Sejagat” is opgericht door ene Santoso Hadiningrat en zijn gemalin Fanni Aminadia in 2018, volgens de krant Jakarta Globe.
De nieuwe raja beweert, dat zijn koninkrijk een voortzetting is van het oude koninkrijk Majapahit, dat rond 1500 ophield te bestaan; ingevolge afspraken met portugezen indertijd zou de voortzetting gerechtvaardigd zijn. Verder zou zijn gezag de hele wereld bestrijken en wilde hij streven naar globale vrede.
Op de video is, zoals gezegd, een plechtigheid te zien in de Keraton, waar een paar honderd mensen bij aanwezig waren. Opmerkelijk vond ik, dat het gehele gezelschap (incl. de koning en zijn gade) gestoken waren in westerse uniformen, die elke gedachte aan het oude Majapahit koninkrijk doen vergeten.
De koning en de koningin op hun zetels in de keraton

– Op 14 januari 2020 zijn de raja en zijn gemalin door de politie aangehouden en vastgezet. Er bleek van alles mis met dit koninkrijk en het koninklijk paar. Er ontbraken allerlei formele papieren, de koning en zijn gemalin blijken niet met elkaar gehuwd te zijn, en het gebouw, waar de ceremonie plaats vond, de Keraton, had geen vergunning voor een dergelijke manifestatie. De raja had bepaalde artikelen in het strafrecht overtreden, valse berichten verspreid, hoax en het woord oplichting is zelfs gevallen.
NB: in het verleden zijn vaker koningen geinstalleerd in koninkrijken, waar al decennia lang geen koning meer was. Maar voordat een nieuwe koning kan worden geinstalleerd, moet een lange weg gegaan worden: onder meer moet worden aangetoond, dat hij een afstammeling van de laatste koning is, dat de “keluarga besar” (de groot-familie van het koningsgeslacht) het eens is met zijn aanstelling tot koning, en dat de Dewan Adat Lembaga (een adat-instelling) het er ook mee eens is. Ook worden de autoriteiten geinformeerd en geconsulteerd. Zo is het ook gegaan bij de nieuwe koning van het koninkrijk Turikale op Sulawesi, waarvan de troon al bijna 75 jaar onbezet was. Bij deze plechtige installatie in september 2019 (zie het bericht) waren meer dan 70 sultans en koningen uit heel Indonesie aanwezig.
Van dit alles is bij de nieuwe raja in Purworejo geen sprake. Ook historici zien niets in een voortzetting van het oude Majapahit koninkrijk. Er wordt zelfs gesproken over de raja als een “orang gila” (een gek).
Inmiddels is volgens de politie gebleken, dat, wanneer men “lid” wilde worden van deze Keraton Agung Sejagat, 3 miljoen rupiah per persoon betaald diende te worden. Voor een hogere functie diende meer betaald te worden, tot wel 30 miljoen rupiah. Er zouden ongeveer 400 “volgelingen” zijn.
– Op 16 jan. 2020 komen nieuwe problemen betreffende de koning naar voren: grote bankschulden.
Betrokkenen blijven vastzitten in afwachting van verder onderzoek en berechting.
De erewacht voor de koning en de koningin

De voorzitter van de Vereniging van Koningen en Sultans in Indonesie (Forum Silaturahmi Keraton Nusantara, FSKN), Sultan Sepuh van de Keraton Kasepuhan in Cirebon heeft de regering om opheldering gevraagd. Hij weet niets van het bestaan van een Keraton Agung Sejagat.
Sultan Sepuh van de Keraton Kasepuhan in Cirebon

Er komen wel vaker vreemde personen in Indonesie voor. Zo was er jaren geleden een dame, die beweerde God te zijn en die vele volgelingen had; en een zogenaamd spiritueel persoon kon, zittend op een ruime stoel, talloze briefjes van rp 100.000 uit het niets laten komen. Beide personen zijn gearresteerd en hebben gevangenisstraf gekregen.
De “raja” en de “ratu” (koning en koningin – in het blauw) worden getoond na hun arrestatie op een persconferentie van de politie, die uitleg geeft over het hoe en waarom van de arrestatie


Een paar jaar geleden werden 2 australische gevangenen vanuit de gevangenis in Denpasar / Bali overgevlogen naar Java om ze naar de gevangenis Nusa Kambangan te brengen voor hun executie; wegens drugssmokkel hadden ze de doodstraf gekregen.
In de pers gingen foto’s rond van de beide gevangenen in het vliegtuig, vergezeld door een aantal bewakers, die aan het (glim)lachen waren. Velen spraken schande van de lachende bewakers tijdens zo een dramatisch transport.
Deze verontwaarding is volstrekt onterecht en getuigt van volkomen onkunde omtrent het fenomeen glimlachen bij de oosterling, in dit geval indonesiers.
Zonder enige twijfel was dit transport ook voor de bewakers erg moeilijk en was het voor hen ook moeilijk een houding te vinden. In dit soort situaties gaat de indonesier glimlachen; en deze glimlach heeft niets te maken met plezier of anderszins pret, maar heeft alles te maken met, in dit geval, de uiterst moeilijke situatie, waarin zij zich bevonden.
Een (glim)lach van de westerse mens betekent vooral persoonlijke vreugde of pret. Een andere uitleg van de glimlach is er eigenlijk niet. De westerse mens lacht als hij zich goed voelt. De westerse mens gaat uit van zijn gevoelens en houdt daarbij in beginsel geen rekening met anderen.
Bij de oosterling, in dit geval de indonesier, ligt dit volkomen anders. Mensen uit oosterse landen zijn collectivistisch ingesteld, ze vinden vooral de omgeving en anderen erg belangrijk. Zorgen, dat iemand geen gezichtsverlies lijdt, is erg belangrijk voor de indonesier, evenals zorgen, dat de sfeer goed blijft.
Directheid is de indonesier vreemd, je zou iemand kunnen kwetsen bijvoorbeeld. Om op een vraag gewoon ja of nee te zeggen, is moeilijk voor hem, hij weet niet, hoe dat overkomt. Daarom glimlacht hij, verlegen als hij is met een direct antwoord en daarom antwoordt hij met “misschien” of “ik weet het niet”. Die glimlach heeft dus niets te maken met persoonlijke pret of plezier, maar geeft de ongemakkelijke situatie voor hem aan.
In allerlei situaties, waar de westerse mens een adequaat antwoord op voorraad heeft, gaat de oosterling glimlachen. Meer nog dan de thai, staan de indonesiers bekend om hun glimlach.
Het fundamentele verschil tussen de westerse en de oosterse cultuur wordt in de “glimlach” duidelijk.
De westerse mens is direct, gaat uit van zichzelf, zegt wat hij moet zeggen, waarbij rekening houden met een ander niet van geen belang is. Lachen is een persoonlijke emotie van het moment, anderen moeten het maar nemen.
De oosterse mens is sterk gericht op anderen: niemand kwetsen, zorgen, dat niemand gezichtsverlies lijdt, de sfeer steeds goed houden. Persoonlijke emoties zijn hieraan ondergeschikt. Glimlachen wordt gebruikt in tal van situaties, om onzekerheid te vermijden.
De indonesier geldt als de “glimlacher” bij uitstek, meer nog dan de Thai.
Voor de toerist in Indonesie zijn al die glimlachende mensen om hem heen een plezierige ervaring, hoewel soms wel eens lastig.
Voor wie echter, zoals ik, woont en leeft temidden van de javanen, is het een hele toer om de draai te vinden in het samenleven met de glimlachende javaan. Het duurt jaren, aleer je op een soepele wijze kunt meedraaien in al die vriendelijkheid en gevoel begint te krijgen voor het glimlachen.
Betekenissen van de glimlach:

De sawah’s vandaag bij Karangduren (plm 5 km van mijn desa)
De feestdagen zijn inmiddels weer achter de rug en het gewone leven herneemt weer zijn loop. Ook in Indonesie, want Kerst en de jaarwisseling betekenden een “liburan panjang” (een lange vakantie) voor veel indonesiers; de scholen waren ook gesloten. De liburan panjang zorgde voor veel drukte op de wegen, het spoor en in de lucht.
De afgelopen paar maanden stonden in het teken van de extreme hitte, de zeer langdurige droogte en de feestdagen Kerstmis en de jaarwisseling. De afgelopen 2 weken waren de overstromingen in Jakarta wereldnieuws; ik heb een paar dagen geleden video’s op dit blog geplaatst met beelden van het watergeweld.
De hitte van oktober/november was ook voor indonesische begrippen extreem; er zijn hitte-records gebroken op Java. Desa’s kampten met watertekort en de overheid moest vaak te hulp schieten met tankwagens met water.
Aan de droogte kwam pas in de loop van december een einde. Extreem lang. De droogte betekende ook, dat de boeren de sawah’s niet klaar konden maken voor het planten van de rijst. Droge sawah’s kunnen niet geploegd worden, er moet water in de sawah’s staan, aleer geploegd kan worden.
Pas nu (9 januari) is op het merendeel van de sawah’s de bibit (jonge rijstplantjes) geplant. Na 3 maanden is er weer oogst.
Kerstmis en de jaarwisseling zijn goed en rustig verlopen. In heel Indonesie had de politie 200.000 man ingezet voor de veiligheid van onder meer kerken in het land.
Het waren de rustigste Kerstdagen sinds heel veel jaren. Alleen op Sumatra en op west Java waren er incidenten, waardoor christenen het kerstfeest niet in een kerk konden vieren. Naar schatting zijn er plm 35.000 christelijke gebedshuizen en kerken in Indonesie.
Op veel plaatsen hebben moslims (vooral leden van de jongerenbeweging Banser) meegeholpen om een veilige kerkgang mogelijk te maken. Op de Molukken deden ook hindu’s hieraan mee; en omgekeerd helpen later de christenen mee om het Suikerfeest voor de moslims goed te laten verlopen. Ook op veel andere plaatsen waren moslims actief om de kerstviering voor de christenen goed te laen verlopen.
Een zeer bemoedigende trend in Indonesie. Van belang is, dat de top van het bestuur van Indonesie, vooral de president, telkens weer oproept tot verdraagzaamheid en tolerantie. Ondanks het vele geschrijf in nederland over toenemend fundamentalisme, wil het overgrote deel van de moslims geen “gedoe”; men wil gewoon vredig samenleven en aan tolerantie ontbreekt het de javaan geenszins. Dat is ook de afgelopen periode weer gebleken. Het “gedoe” wordt doorgaans door fanatieke moslimpredikers veroorzaakt, en de regering zit hiermee ook in zijn maag. Vaker dan vroeger (echter nog niet massaal, maar wie weet) klinkt de roep, om het geluid van de moskeeen (oproep tot gebed) te matigen.
De sawah’s vandaag bij Karangduren (plm 5 km van mijn desa); overal de groene bibit’s.

Alle lezers en lezeressen van mijn blog, een goed 2020 toegewenst.
