Vandaag wilde ik de suikerfabriek te Semboro bezoeken voor een foto-reportage. Van mijn desa is het op de brommer plm 10 km. Deze suikerfabriek stamt nog uit de nederlandse tijd en is dus behoorlijk op leeftijd. Op Jawa stonden vroeger (nederlandse tijd) veel suikerfabrieken, de meeste zijn niet meer in werking. Op de sawah’s rondom de fabriek wordt veel suikerriet verbouwd. Er rijden nog kleine vracht-treintjes, die het suikerriet naar de fabriek brengen.
Bij de ingang van de fabriek werd ik gestopt door de security; nadat ik had verteld, wat ik wilde, werd mij gezegd, dat ik eerst toestemming moest hebben. Die toestemming kon ik krijgen bij het “Kantor” op het terrein.
Op het “Kantor” werd ik ontvangen door het hoofd van een afdeling. Na een genoeglijk gesprek (je moet nooit meteen ter zake komen), vertelde het hoofd mij, dat er van hogerhand toestemming moet zijn om foto’s te maken; de fabriek zou enigszins verouderd zijn, zo zei hij. Hij liet een ambtenaar een formulier maken, dat ik moest ondertekenen; dit formulier (met een copie van mijn verblijfsvergunning) zal zijn weg vinden naar het hogere niveau. Binnen ongeveer 2 weken zal ik telefonisch bericht krijgen omtrent de toestemming.
Ik zag, dat op de afdeling plm 20 personen aan het werk waren, allen administratief medewerkers. Hoewel allen met formulieren en computers aan het werk waren, hing er een weldadige rust op de afdeling; ik zou zeggen, voor overspannen mensen een ideale omgeving om tot rust te komen. Hoe anders mijn ervaringen in Nederland met administratieve afdelingen.
Mijn bezoek aan het “Kantor” heeft een uur geduurd. Ik zal U op de hoogte houden van de toestemming.
Oost Java Info 