“Buka puasa”
Nog ruim 1,5 week, en dan is het Lebaran, het Suikerfeest. Lebaran is dit jaar door een beslissing van de regering extra lang: 10 dagen.
Het leven in de desa is enigszins ingezakt. Het is rustiger dan normaal. Werk wordt wel gedaan, maar er wordt ook veel gerust. Overdag zijn de warungen gesloten. Winkels en de markt zijn wel open. Op de TV is, zoals gebruikelijk, veel aandacht voor de Ramadan.
Het vasten gebeurt hier alom, echter naar mijn indruk niet op zo’n strenge manier als in Nederland. De tukang, die mijn “kamar tamu” (gastenkamer) heeft geschilderd, dronk wel koffie en at wat banaantjes. Zo ook anderen. De houding van de mensen in de desa is, dat het vasten ieders verantwoordelijkheid is en er wordt geen commentaar geleverd op hen, die het iets minder streng doen.
Op Facebook het bericht, dat een bule (blanke), die in een desa bij Bogor woont, dreigde, de nabije moskee te vernielen, omdat hij het geluid van de luidsprekers van de moskee, niet meer aankon. De burgers hebben dit gerapporteerd bij de politie, die de man voor zijn eigen veiligheid heeft meegenomen.
Bij mij in de desa ook veel meer dan gebruikelijk het geluid van de moskee. In de avond tot plm 22.00 uur. Gelukkig heb ik hier helemaal geen last van, ik ben eraan gewend. Ik kan mij echter voorstellen, dat het anderen teveel wordt; maar dan moet je niet in een islamitische desa wonen.
Rond 17.30 uur zoals gebruikelijk, het “buka puasa”. Ook tijdens het buka puasa blijven de maaltijden in de desa erg eenvoudig.
Oost Java Info 