Ik had mijn berichtgeving vanuit de desa vandaag willen beginnen met een voorbeschouwing over de komende vastenmaand, de Ramadhan. Echter, gruwelijke bomaanslagen in Surabaya zijn voor mij aanleiding, om daar eerst bij stil te staan.
Vanochtend (zondag 13 mei 2018) zijn in Surabaya bom-aanslagen geweest bij 3 kerken. Tenminste 12 mensen zijn gedood, en er zijn tientallen gewonden. De aanslagen zijn opgeeist door IS.
Het hoofd van de indonesische politie, generaal Tito Karnavian, is inmiddels in Surabaya aangekomen. President Jokowi is in de middag in Surabaya aangekomen, evenals de opperbevelhebber van het indonesische leger. President Jokowi heeft de aanslagen sterk veroordeeld.
De 2 grootste moslim-organisaties in Indonesie, de NU en de MUI, hebben de aanslagen ook sterk veroordeeld. Alom in Indonesie worden de aanslagen veroordeeld. Unaniem is de mening, dat terreur ingaat tegen de Islam en de Pancasila, de indonesische staats-filosofie. De Pancasila staat onder meer voor verdraagzaamheid en tolerantie.
De IS heeft niets met de Islam te maken; het is een internationale terreur-organisatie, die bestaat uit misdadigers van het ergste soort. Het bestaan van IS indertijd was voor vele jongeren onder meer uit Europa de reden, om hun meest gruwelijke fantasieen onder de hoede van IS uit te leven. Het is bekend, wat voor gruweldaden zijn gepleegd.
Mijn medeleven gaat uit naar de christenen, die vermoord zijn in Surabaya en naar de vele gewonden aldaar.
Ook moet ik denken aan de vele moslims, die nu weer verketterd zullen worden onder meer in nederland, terwijl zij part noch deel hebben aan terreur en wat daarbij hoort.