Familie Gans woont achter mijn huis. 2 x per middag komen ze luid snaterend bij mijn keukendeur. Ze willen eten. Ik geef ze stukjes witbrood, dat ze kennelijk erg lekker vinden. Het zijn op dit moment alleen vader en dochter die langs komen, want moeder zit te broeden.
Dat ik dit doe met de ganzen, vindt men in de desa vreemd. Plezier beleven aan dieren is er niet bij. Dieren (koeien, kippen, eenden, vogels en meer) vertegenwoordigen geld. Een volwassen koe brengt bijvoorbeeld zo’n 15 miljoen rupiah op. Kippen-kuikens geeft men te eten, evenals eenden, omdat ze later worden verkocht. Niemand heeft hier een huisdier, alleen om er plezier aan te beleven; dat kost alleen maar geld. Zoals gezegd, moeder gans is aan het broeden; de kuikens zullen verzorgd worden om later te verkopen.
Op Bali had ik indertijd een erg leuke kip, mooi, groot; hij heette “Jojo” en kwam vaak bij mij op de grond zitten en kreeg natuurlijk goed te eten. Toen ik na een korte vakantie van 2 weken weer thuis kwam, was Jojo er niet. Hij was verkocht, omdat er in de buurt een feest was en men kip-sate wilde bereiden. De verkopers kregen er een mooi bedrag voor. Niemand had er ook maar enig begrip voor, dat ik eigenlijk boos was.
Kan me voorstellen dat het frustrerend is! Je gaat je toch hechten. Fijn voor de ganzen dat er mensen zijn zoals jij die ze zonder bijbedoelingen (vetmesten voor verkoop) verzorgd en wat liefde geeft.
LikeLike