6 Dagen geleden is Novi, die achter mijn huis woont, bevallen van een dochter. Ze is naar het ziekenhuis gegaan, omdat ze pijn in de buik had.
Vrijdagnacht om 2 uur vertrok zij naar het ziekenhuis, in gezelschap van haar man, moeder, een buurvrouw, 2 andere dames, een buurjongen en diens vrouw.
De bevalling was op zateragavond. De baby is ruim een maand tevroeg geboren, en woog 2,5 kg. De baby verkeert in goede gezondheid en ziet er gaaf uit.
Het begeleidende gezelschap, in wisselende samenstelling, bleef de hele tijd in het ziekenhuis. Men had matrasjes meegenomen om te slapen en eten voor in het ziekenhuis. Het is gebruik, dat bij ziekenhuisopname familie mee gaat en blijft slapen. De verzorging van de patient is geen taak van de verpleging, maar voor de familie.
Zondagmiddag kwam het hele gezelschap weer thuis, met de baby.
De baby maakt het goed. Zij is nooit ook maar 1 seconde alleen. Altijd is er de moeder, of een of meer buurvrouwen of andere familieleden. De baby gaat van hand tot hand, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds, slapend of niet. ’s Nachts slaapt de baby bij de ouders.
’s Ochtends en in de namiddag komt Ibu Dadang, een vrouw, wier werk het is het wassen, olieen en bepoederen van de baby, die daarna wordt ingepakt tot haast een pakketje. De baby blijft ongeveer 2 uur “ingepakt” en krijgt daarna weer gewone kleertjes aan. Ibu Dadang komt ongeveer een maand lang langs.
De eerste 6 maanden krijgt de baby alleen moedermelk. Daarna de eerste echte hapjes.
Opmerkelijk is, dat de baby dus NOOIT alleen is. Wiegendood komt hier dus ook niet voor.
Hier geen baby alleen op een kamer, volgestouwt met audio-visuele middelen, zodat de ouders hun handen vrij hebben voor belangrijkere zaken dan een baby. Voor de mensen hier is dat te gruwelijk voor woorden. Kinderen zijn hier meer dan welkom. Alles staat in het teken van de pasgeborene. De moeder staat er ook niet alleen voor, er is genoeg hulp van familie en buren.
Tot nog toe huilt de baby erg weinig, en maakt ze een tevreden indruk. Als een baby huilt, wordt er alles aan gedaan om af te leiden. “Huil-uurtjes” bestaan hier niet.
Baby geboren (24 maart 2016)
Categorieën: Dorpsleven, cultuur en Adat, Het gezin, ouders en kinderen, Omgangsvormen
Tags: baby, geboorte, kind, moeder
3 reacties
Zo mooi! Ik wou dat het hier ook zo was want volgens mij is dit wat een babytje echt nodig heeft!
LikeLike
Van harte allen!
LikeLike
Wat een mooi kindje en wat mooi dat iedereen klaar staat om elkaar te helpen. Dat is hier echt niet meer vanzelfsprekend. Veel geluk voor de baby, de ouders en de hele familie.
LikeLike