Inmiddels zit de eerste week van de Ramadan er bijna op.
In de desa is het iets rustiger dan anders, maar alle werkzaamheden gaan gewoon door. Ik heb inderdaad nog niemand zien eten of roken overdag. Wat echter bij de mensen thuis gebeurt, weet ik niet.
Rond een uur of 18.00 kan gegeten worden. Daarna is het druk op straat, iedereen wil elkaar ontmoeten. Op de pasar malams is een keur aan gerechten en snacks te vinden voor het zg. “buka puasa” = het openen van het vasten.
Ik krijg de indruk, dat de meeste mensen inderdaad rond 03.30 uur opstaan om te eten, voordat de vasten begint. Velen gaan daarna weer naar bed. Ikzelf blijf doorslapen, omdat ik op dat tijdstip onmogelijk iets kan eten.
Tijdens de avonduren wordt een deel van de Koran gelezen, te horen via de luidsprekers. De bedoeling is, dat de Koran in zijn geheel wordt gelezen gedurende de vastenmaand.
Ik heb zelf een gematigd “eet-programma” voor overdag, op aanraden van de dorpelingen hier, die weten, dat ik het vasten niet gewend ben. Ik eet alleen niet openlijk, om de mensen niet voor het hoofd te stoten.
Het is duidelijk te merken, dat de vastenmaand aan de gang is. Het tempo van het dagelijks leven is in een lagere versnelling gekomen.
